ویژه گی اقتصادی افغانستان:

    افغانستان را یک کشور زراعتی توصیف کرده اند که اکثریت مردم آن به زراعت مشغول اند وازدیر هنگام مردم افغانستان زراعت پیشه بوده اند ،و زراعت درکنارآن سایرسکتورهای اقتصادی ازقبیل( صنعت خدمات ،تجارت...)  یک رکن اساسی اقتصاد افغانستان بوده وبیشترین تولیدات ناخالص داخلی را عواید زراعتی تشکیل میدهد که متاسفانه درطول سالهای بحران وناامنی زراعت افغانستان آسیب  های را متحمل شد وهم چنان خشک سالی های پیاپی اقتصادزراعتی افغانستان رابیشترازهمه چیز متضررساخت که اکنون حتی درساحه زراعت هم به واردات متکی هستیم  . باآنهم افغانستان برخوردارازمنابع سرشارطبیعی و تولیدی است که اگرپالیسی های مناسب اقتصادی روی دست گرفته شود وازظرفیت های نهفته دراقتصاد افغانستان استفاده موثرصورت گیرد بدون شک به زود ترین فرصت رشد اقتصادی را درافغانستان تجربه خواهیم کرد. ویژه گی های اقتصادی افغانستان رامیتوان بصورت زیربرشمرد:

1-  موقعیت خوب افغانستان باعث شده که به حیث دهلیزترانزیت فیمابین زخایرنفت و گازحوزه کسپین وبحر هند نقش ایفاکرده وبه حیث مرکزتجارتی وترانزیتی مطقه بشماررود.  

 2  -غنای منابع طبیعی مانند گازطبیعی ،پترولیم ،ذغال سنگ،مس کرومیت ،مگنیزیم سلیکیت ،باریتها،سلفر ،سرب ،جست،سنگ آهن،نمک،نقره،سنگ های قیمتی (احجارکریمه) ونیمه قیمتی ومرمر.

3- ساحات بزرک وپیداوارزراعتی بشمول میوه جات خشک وتازه

4- برنامه پارک های صنعتی وگرایش به صنعتی شدن .

5- صنایع دستی ازقبیل قالین ،گلیم ،فرش(نمد) وقره قل که افغانستان ازگذشته های دوربه این صنایع مشغول بوده وگفته میتوانیم که نسبت به سایرکشورهای منیطقه وجهان ازمزیت نسبی درتولیدات این اشیا برخورداراست جون عواملی که درتولید این اشیا نقش دارد بیشترازهمه جادرافغانستان باکیفیت خوب ومناسب پیدامیشود.

اطلات نه چندان کاملی ازویژه گی های اقتصادی افغانستان بودکه درکنارآن میتوان به به زخایراثبات شده وممکنه گازطبیعی که درشمال افغانستان موقعیت دارداشاره نمودکه به اندازه تقریبا 5 ترلیون فت مکعب میباشدوهمچنان زخایرزغال سنگ درافغانستان درحدود73 ملیون تن تخمین گردیده که اکثرادرمناطق مرکزی افغانستان موقعیت دارد.که ازین ظرفیت کمترین استفاده هم صورت نمیگیرد وازمنابع سنتی مواد سوخت مانند چوب وزغال چوب وبوته های کوهی استفاده صورت میگیرد.

   خدمات تقریبا 22 درصد تولیدات ناخالص داخلی راتشکیل میدهد که عمدتا ازترانسپورت ،پرچون ومخابرات ناشی بوده است .شبکه برق درافغانستان درطی سالهای جنگ تخریب گردیده وهم اکنون کمتر ازده درصد مردم به انرژی برق دسترسی دارند.

طوریکه قبلا تذکررفت که اقتصادافغانستان بیشترمتکی به زراعت است گرچند که درمجموع 12 فیصد اززمین های افغانستان قابل زرع بوده وازآنجمله صرف 6 فیصد آن فعلا زرع میگرددباآنهم درحدود52 درصد تولیدات ناخالص داخلی را تولیدات زراعتی ومالداری تشکیل میدهدکه عمدتا گندم ،جواری، برنج،پنبه،میوه جات تازه وخشک ،مغزیات، پوست قره قل،قالین،پشم وگوشت گوسفندتولیدمیگردد.وچون تولیدات زراعتی ازعوامل طبیعی بیشترمتاثراست و زراعت درافغانستان بشکل سنتی آن اداره میشود که باعث نوسانات درعاید زارعین گردیده وزراعت ازرشدطبیعی خود بازمانده است  ،گفته میتوانیم باآنکه افغانستان درزراعت پیشینه تاریخی دارد ومردم افغانستان ازدیرهنگام به این شغل مبادرت داشته باآنهم زراعت افغانستان درحد سنتی وابتدایی اداره میشودوازکود کمیاوی وادویه ضد حشرات استفاده ناچیزصورت میگیردوآبیاری به سیستم قدیمی بدون کانلیزه وبندهای مجهزآب صورت میگیردوبه همین دلیل زراعت افغانستان بیشترازعوامل خارجی بارانهای نامنظم وبرف باری های بی مورد متاثراست وخشک سالی بیشترازهمه کشورهای جهان پیامد منفی خودرابراقتصادزراعتی افغانستان بجامیگذاردوتجربه چندین سال خشکسالی درافغانستان وپیامدناخوشایند آن به اقتصادوزراعت این کشورسندی است براین ادعا