لحظه باورنکردنی بزرگترین کشف باستانی قرن / تصاویر

دو روز قبل باستان شناسان مصری و آلمانی موفق شدند یکی از مهمترین کشفیات باستانی در سال‌های اخیر را از دل یکی از خیابان های قاهره بیرون بکشند؛ آنها توانستند سر مجسمه 8 متری 3 هزار ساله که گمان می رود متعلق به فرعون رامسس دوم باشد را از زیر زمین خیابانی در محله "المطریه" قاهره کشف کنند. گرچه این اتفاق یک لحظه کم سابقه در تاریخ باستانشناسی معاصر است اما بی‌سابقه نیست چون هنوز لحظه‌ای که "هاوارد کارتر" درب مقبره آمون را گشود بزرگترین اتفاق در تاریخ باستانشناسی مصر است.

او با دقت دریچه‌ای که پس از حفاری یافته بود را باز کرد و شمعی را وارد حفره کرد؛ "لرد کارنارون" کسی که هزینه این کاوش را متقبل شده بود، یک عکاس و دو دستیار دیگر کارتر در کنار او شاهد ماجرا بودند. کارتر بعدها در توصیف حال و هوای آن لحظات نوشت: "ابتدا نمی توانستم چیزی ببینم، هوای گرمی که از حفره خارج می شد شعل? شمع را می لرزاند، اما به تدریج، وقتی چشم هایم به نور عادت کرد، غبار روی اجزای اتاق به تدریج محو شد، حیوانات عجیب، مجسمه ها و طلا- همه جا تلألو طلا بود. برای یک لحظه لحظه ای که برای من و اطرافیانم ابدی بود من با شگفتی در جایم خشکم زده بود و هنگامی که لُرد کارنارون که دیگر نمی توانست سکوتم راتحمل کند یا اضطراب فریاد زد: "می توانی چیزی ببینی؟" تمام آن چه می توانستم بگویم، این بود:"بله، چیزهایی شگفت انگیز!"    نکته‌ای که کشف کارتر را با دیگر یافته ها متمایز می کرد دست نخورده بودن مقبره پس از چندهزار سال بود. گرچه "توت عنخ آمون" در مقایسه با دیگر فرعون های بزرگ تاریخ مصر ثروت عظیمی نداشت، ولی ورودی کوچک و پنهان شده در زیر سنگ ها باعث شده بود این مقبره در تمامی این سال ها از هر دزدی مصون باشد.   علاوه بر تخت طلایی پادشاه، نیمکت ها، صندلی ها، ارابه ها، ظروف سنگی حاوی غذا، صندوق هایی حاوی لباس های ابریشمی و یک بادبزن زیبا از پر شترمرغ همانطور بود که چند هزار سال قبل قرار گرفته بود. باستانشناس انگلیسی گفته پس از بازکردن مقبره حتی بوی چند هزار سال قبل را نیز در هوا استشمام کرده است. او در یادداشت های خود نوشته که انگار پیغامی از مردم 3 هزار سال قبل به دستش رسیده بود.   هیات اکتشاف در اتاق دیگر مقبره آنها یک صندوق طلایی بزرگ پیدا می‌کنند که درون آن تابوت سه لایه ای وجود داشته است که داخلی ترین لای? آن از طلای خالص ساخته شده بودد و مومیایی فرعون را کاملاً حفظ کرده بود.   وقتی سرپوش آخرین تابوت برداشته شد، کارتر ماسک طلایی توت عنخ آمون را دید که روی آن تاج گلی قرار گرفته بود؛ این تاج را احتمالا بیو? جوان فرعون، "آنخس نامون" روی آنن گذاشته بود. کارتر بعدها در توصیف آن لحظه نوشت: بین آن همه شکوه و جلال سلطنتی و آنن همه عظمت پادشاهی، هیچ چیز از آن تاج گل زیباتر نبود. آن تاج گل به ما نشان می داد که 3300 سال چه دور? زمانی کوتاهی است.    در جمع هیات اکتشاف جدای باستانشناسان یک عکاس نیز حضور داشت که لحظات پر هیجان این کشف تاریخی که به عنوان بزرگترین کشف باستانی قرن بیستم شناخته می شود را به ثبت می‌رساند؛ "هری بورتون" عکاس نشنال جئوگرافی. او عکس‌هایی از باز کردن در مقبره تا اولین تصویر از ماسک طلایی فرعون و اشیا و یافته هایی دیگر گرفت که تا سال 2003 از دید عموم پنهان بود و تنها در این سال به شکل رسمی رونمایی شد.    هاوارد کارتر، آرتور کلندر و کارگر مصری درب مقبره آمون را باز می‌کنند. 4 ژوئن 1924 گلدان های تزئینی کشف شده در مقبره آمون. دسامبر 1922 "آرتور میس" و "آلفرد لوکاس" در حال مرمت مجسمه نگهبان مقبره. ژانویه 1924 نمایی از خزانه مقبره آمون در حالیکه مجسمه "انوبیس" بر روی تابوتی قرار گرفته است. حدود 1923 کارتر، کلندر و شماری از کارگران مصری در حال برداشتن پارتیشن بین سرسرا و مقبره. دسامبر 1923 کارتر، کلندر و کارگران مصری در حال در مقبره طلایی آمون. دسامبر 1923 ماسک طلایی توت عنخ آمون در مقبره. نوامبر 1925   تخت خواب تشریفاتی آمون و دیگر وسایل مربوط به اتاق خواب آمون در مقبره. دسامبر 1922 تخت طلاکاری شده، قفسه، صندوقچه و دیگر اشیاء کشف شده در مقبره آمون. دسامبر 1922 مدل های قایق و دیگر اشیاء کشف شده در مقبره آمون. دسامبر 1922 تخت طلا، صندوقچه و دیگر اشیاء کشف شده در مقبره آمون. سال 1923 تخت طلا، صندلی، صندوقچه و گنجه های کشف شده در آرامگاه آمون. سال 1923 مجسمه طلایی شیرآسمانی و چندین صندوق طلا کشف شده در مقبره آمون. سال 1923 صندوق های کشف شده در مقبره آمون. سال 1923 هاوارد کارتر و آرتور کلندر و یک کارگر مصری در حال پیچیدن پارچه به دور مجسمه نگهبان مقبره برای حمل و نقل. 29 نوامبر 1923 آرتور میس و آلفرد لوکاس در حال بررسی تکه ای از ارابه طلایی در لابراتوار مقبره "ستوس دوم". دسامبر 1923 نمایی از اتاق محل دفن آمون با پوشش ها و تزئینات طلایی. دسامبر 1923 کارتر، میس و کارگر مصری در حال برداشتن پوشش کتانی روی مقبره آمون. 30 دسامبر 1923 کارتر در حال بررسی تابوت توت عنخ آمون. اکتبر 1925 کارتر و کارگر مصری در حال بررسی تابوت طلایی توت عنخ آمون. اکتبر 1925

آیا فرعون گم شده؟ شاید هرم بزرگ، مقبره ای کشف نشده را در دل خود مخفی کرده باشد

آبا دانشمندان امیدوارند با در پیش گرفتن پروژه اسکن جدیدی بتوانند به سوالات پیش آمده در مورد اهرام، از جمله هرم بزرگ خوفو (در سمت راست) و هرم خفرع (سمت چپ) پاسخ بدهند. بازار حدس و گمانه زنی ها مبنی بر اینکه در میان هرم بزرگ خوفوی مصر مقبره ای مخفی قرار دارد که فرعون را هزاران سال در دل خود نگاه داشته بار دیگر داغ شده است.

کشف فعالیت های حرارتی غیرعادی توسط تیمی از محققان که مشغول اسکن هرم بوده اند نشان می دهد فضای باز همچنان کشف نشده ای در دل هرم جای دارد که ممکن است نشان از مقبره ای باشد.

دانشمندان و کاشفان از قرن 19 به این طرف در جستجوی مقربه ای مخفی در قلب هرم بزرگ بوده اند که تاکنون پیدا نشده است. در دهه 1830 یکی از کاشفان حتی سعی کرد از مواد منفجره برای بازگشایی مقبره ها و تالارهای مخفی هرم استفاده کند.

 تیم بزرگی از محققان که اعضای آن متشکل از چهره های دانشگاهی، شرکت ها و وزارت آثار باستانی مصر است طی پروژه جدیدی به نام اسکن اهرام، ابتکار عمل نوینی را آغاز نموده اند. تیم مزبور با استفاده از تکنیک هایی نظیر تصویربرداری حرارتی، رادیوگرافی و بازسازی 3 بعدی، داده های مربوط به هرم بزرگ خوفو، هرم خفرع (که آن نیز در جیزه واقع شده است) به علاوه دو هرم دیگر که در سایت دشهور واقع است و اهرام سرخ و مایل نامیده می شوند (و توسط فرعون سنفرو بنا شده اند) را بررسی می نمایند. دانشمندان امیدوارند با به انجام رساندن این پروژه اسکن جدید، بتوانند به سوالاتی که در مورد اهرام مطرح می باشد، از جمله هرم بزرگ خوفو (در سمت راست) و هرم خفرع ( که در سمت چپ) ملاحظه می شود پاسخ بدهند.

هرم خوفو را "هرم بزرگ" نیز نامیده اند، زیرا بزرگترین هرم موجود در جهان می باشد. هرم خفرع  نیز در کنار آن و در جیزه واقع است.

 اهرامی که مورد اسکن واقع شده اند متعلق به سه نسل از فرعون های مصر می باشند که بیش از 4500 سال قبل از این بر این کشور حکم می رانده اند. سنفرو پدر خوفو بوده و خفرع نوه سنفرو محسوب می شود.

داده هایی که تیم محققان درحال جمع آوری آن هستند به مصرشناسان در تعیین نحوه ساخت اهرام و تکامل شیوه ساخت این سازه ها به مرور زمان کمک می کند و ممکن است حتی بتوان مقبره ها یا تالارهای مخفی اهرام را نیز کشف کرد. 

وزارت آثار باستانی مصر به تازگی اعلام داشته که اسکن های حرارتی حاکی از فعالیت های حرارتی غیرعادی یا  اختلاف درجه حرارت در نواحی خاصی در هر چهار هرم هستند. به  گفته این وزارت خانه، نظریه های مختلفی را می توان برای شرح اختلاف حرارت مشاهده شده به کار گرفت، از جمله جریان های هوایی داخل هرم ها، استفاده از مواد مختلف در ساخت و البته وجود تالارهای کشف نشده در داخل اهرام.

اسکن هایی که از هرم بزرگ انجام گرفته اختلاف درجه حرارت را در بخش شرقی هرم در قسمت همکف آن و نیز بخش بالایی سازه نشان می دهد. باز هم تاکید می شود که علت این اختلاف حرارت می تواند موارد بسیار مختلفی باشد.

علی رغم این موضوع، یافته های جدید موجب شده بازار حدس و گمانه زنی در مورد وجود نواحی باز کشف نشده که بالقوه می تواند مقبره ای داخل هرم بزرگ را نیز شامل شود، داغ شود.   

ممدوح الداماتی، وزیر آثار باستانی مصر تیمی از دانشمندان و ژورنالیست ها را به محل یکی از همین فعالیت های غیرعادی (که نزدیک طبقه همکف) هرم قرار دارد برده و راجع به آنچه که مبدا این اختلاف حرارت است توضیحاتی را ارائه داد.

به نقل از آسوشیتدپرس آنگونه که وی به دانشمندان و ژورنالیست ها اظهار داشته است: "در ردیف اول سنگ های هرم، همه سنگ ها یکپارچه هستند. اما در این قسمت تفاوتی از نظر چیدمان مشاهده می شود." وی شرح می دهد که امکان دارد ناحیه بازی پشت سنگ های هرم قرار داشته باشد. البته رسانه ها نیز اندکی اغراق کرده و  وجود این ناحیه را به وجود مقبره ای مخفی نسبت داده اند.

مقبره؟

 اعضای پروژه اسکن اهرام ادعایی مبنی بر کشف مقبره ای مخفی در هرم بزرگ را مطرح نساختند. هرچند اندازه درجه حرارت نشان دهنده امکان وجود فضایی باز می باشد، اما الداماتی هرگز ادعا نداشته که این فضا ضرورتاً یک مقبره می باشد.

حتی در اینصورت نیز، احتمال مخفی بودن سایت دفن شده و کشف نشده ای داخل هرم بزرگ جدید نیست و به سال هایی بسیار پیش از این و آغاز پروژه ای مثل اسکن اهرام بازمی گردد.

 در حال حاضر باستان شناسان از وجود سه راهروی طولانی در داخل هرم بزرگ اطلاع دارند. یکی از این راهروها به نام "راهروی ملکه" شناخته می شود، هرچند هیچ مدرکی مبنی بر دفن شدن ملکه ای در این هرم در دست نیست. دهه 1990 بود که بررسی ها بر روی دو بادکشی که  از این  راهرو آغاز شده و به سمت بالای هرم با شیب ملایمی ادامه پیدا می کنند آغاز شد.

چندین ربات به داخل این بادکش ها فرستاده شد و مشخص شد هر دوی بادکش ها منتهی به درب هایی با دسته هایی از جنس مس می شوند. یکی از ربات ها اقدام به حفاری از میان درب کرد و راهروی کوچک دیگری در مقابل پدیدار شد که آن نیز به درب مهر و موم شده دیگری می رسید.

«زاهی حواس» که در زمان کشف سه راهروی مزبور مدیریت شورای عالی آثار باستانی مصر را به عهده داشت  فرضیه ای مطرح ساخت مبنی بر اینکه بادکش های مزبور منتهی به مقبره فرعون خوفو می شوند.

وی در مصاحبه ای در سال 2013 در تورنتو اظهار داشت: "من معتقدم هنوز راهروی خئوپس (نام دیگری که برای اشاره به خوفو به کار می رود) کشف نشده است و هر سه راهروی تعبیه شده داخل هرم صرفا برای فریب دادن دزدان احتمالی بوده است." وی این نکته را نیز اضافه می کند که "گنجینه های خوفو هنوز داخل هرم بزرگ مخفی است و سه درب یاد شده می تواند کلید بازگشایی راهروی محل دفن خوفو باشد."

 «حواس» امیدوار است در آینده شاهد از سرگیری اکتشاف در بادکش ها به کمک ربات ها باشیم تا بتوان این فرضیه را هرچه بیشتر بررسی نمود.

 اینکه آیا تصویربرداری حرارتی منتهی به پیدا کردن چنین مقبره ای خواهد شد یا نه مشخص نیست. وزارت آثارباستانی مصر اظهار داشته که باید طی سال های آینده نظریات مختلف پیشنهاد شده در این رابطه را به بوته آزمایش بگذارد.

کشف انفجاری

ریچارد ویلیام هوارد وایس، (کلنلی در ارتش بریتانیا) طی دهه 1830 نیز اعتقاد داشت تالارهای مخفی در هرم بزرگ وجود دارد.

با این حال، در زمان وایس ربات یا فناوری تصویربرداری حرارتی وجود نداشت به همین خاطر وایس برای سنجیدن نظریه خود متوسط به استفاده از مواد انفجاری با پایه باروت شد (در آنزمان دینامیت هم اختراع نشده بود) وی مسیر خود به بخش هایی از هرم بزرگ خوفو را با انفجار باز کرد.

 در نهایت تیم وی چند تالار کوچک را در نزدیکی قسمت فوقانی هرم پیدا کردند که احتمالا مصریان باستان برای کاهش فشار روی سازه هرم آنهارا طراحی کرده بودند. وایس هیچ نوع گنج یا دفینه ای داخل این تالارها پیدا نکرد، اما نقاشی های دیواری که توسط کارگران و برده های مسئول ساخت هرم ترسیم شده بودند را مشاهده کرد.

هرم بزرگ جیزه (هرم خوفو)

درگذشته هرم بزرگ جیزه، یکی عجایب هفتگانه‌ی دنیا بوده است. بقایای باستانی منطقه‌ی منف یا ممفیس (Memphis) شامل اهرام جیزه، سقاره (محوطه‌ی باستانی برای به خاک سپردن مردگان در مصر باستان)، دهشور (Dahsh?r) گورستان پادشاهی، ابو رواش (Ab? Ruwaysh) و ابو صیر (Ab? ??r) در سال 1979 به فهرست میراث جهانی یونسکو پیوسته‌اند.

نام‌گذاری این اهرام بر اساس نام پادشاه سازنده‌ی آنها صورت گرفته است. نام‌های این اهرام عبارت اند از خوفو (Khufu)، خَفرِع (Khafre) و مَنقُرَع (Menkaure).

شمالی‌ترین و قدیمی‌ترین هرم این مجموعه برای خوفو یا خئوپس دومین پادشاه از سلسله‌ی چهارم مصر ساخته شده است. این هرم، بزرگ‌ترین هرم این مجموعه است که طول هر وجه آن در مرکز در حدود 230 متر است و ارتفاع آن به 147 متر می‌رسد.

هرم وسطی برای خفرع یا خفرن (Chephren) چهارمین پادشاه از میان هشت پادشاه سلسله‌ی چهارم، ساخته شده است. هر وجه این سازه 216 متر طول دارد و ارتفاع آن 143 متر است.

آخرین و جنوبی‌ترین هرم برای منقرع، پنجمین پادشاه سلسله‌ی چهارم مصر ساخته شده که هر وجه آن 109 متر طول و 66 متر ارتفاع دارد.  

هر سه هرم در طول تاریخ بارها غارت شده‌اند. بنابراین اشیای که معمولا به همراه مردگان در این مقبره‌ها نگهداری دفن شده بود، دیگر وجود ندارند. به‌علاوه این اهرام امروزه ارتفاع اصلی خود را ندارند چرا که سنگ‌های پوشش‌دهنده‌ی فضای بیرونی هرم‌ها نیز غارت شده‌اند. به‌عنوان مثال، هرم بزرگ جیزه امروزه در حدود 138 متر ارتفاع دارد.

تنها هرم خفرع پوشش بیرونی خود را در بالاترین قسمت هنوز حفظ کرده است.

در کنار هر هرم، مقبره‌ای نیز ساخته می‌شده که از طریق مسیرهای شیب‌دار به دره‌ای در حاشیه‌ی سیلاب‌ دشت نیل متصل می‌شدند. در اطراف هر هرم، هرم‌های کوچک‌تر و تابعه‌ای نیز وجود داشته که برای به خاک سپردن سایر اعضای خانواده‌ی پادشاهی ساخته می‌شدند.

هرم خوفو یکی از عظیم‌ترین سازه‌های ساخته شده بر روی زمین است. زاویه‌ی هر وجه این هرم 51 درجه و 52 دقیقه است که آن‌ها را دقیقه منطبق با چهار جهت اصلی قطب‌نما قرار می‌دهد.

هسته‌ی هرم بزرگ جیزه از بلوک‌های سنگ آهک زردرنگ ساخته‌شده است و نمای بیرونی آن‌ها که امروزه کاملاً از بین رفته و مسیرهای داخلی هرم از سنگ آهک با رنگ‌های روشن‌تر ساخته شده‌اند. اتاق داخلی هرم نیز از بلوک‌های عظیم گرانیتی ساخته شده است.

در حدود 2.3 میلیون بلوک از سنگ‌ها، ساخته شده و به محل ساخت اهرام منتقل شده‌اند. این بلوک‌ها روی هم قرار گرفته‌اند تا این بنای عظیم 5.75 میلیون تنی را تشکیل بدهند. این سازه‌ی عظیم، شاهکاری در مهارت‌های فنی و توانایی‌های مهندسی است.

ورودی هرم بزرگ جیزه در وجه شمالی آن و در ارتفاع 18 متری از سطح زمین قرار دارد. یک راهروی شیب‌دار از این ورودی به سمت داخل و پایین هرم ادامه پیدا می‌کند و به اتاقی ناتمام در زیر زمین ختم می‌شود. این مسیر رو به پایین دو شاخه می‌شود و از طریق یک راهروی شیب‌دار رو به بالا، به اتاقی تحت عنوان اتاق ملکه و یک راهروی بزرگ و اریب به نام Grand Gallery می‌رسد.

این راهروی بزرگ 46 متر طول دارد. از انتهای این راهرو مسیر باریکی وجود دارد که به اتاق اصلی دفن یا اتاق پادشاه متصل می‌شود. سقف و دیوارهای این اتاق کاملاً از گرانیت ساخته‌شده است. از این اتاق، دو راه باریک به بیرون از هرم وجود دارد که به نظر می‌رسد برای مقاصد مذهبی یا برای تهویه‌ی هوای داخل هرم، طراحی‌شده است.  در بالای اتاق پادشاه، پنج قسمت وجود دارد که با صفحات گرانیتی افقی از یکدیگر جدا شده‌اند. به نظر می‌رسد که هدف از قرار دادن این تخته سنگ‌ها، حفاظت از سقف اتاق در برابر وزن لایه‌های پوشاننده‌ی بالایی و تقسیم نیروی آن است.

این پرسش که این اهرام عظیم و باشکوه چطور ساخته شده‌اند، هنوز بی‌جواب مانده است. یکی از محتمل‌ترین پاسخ‌ها شاید این باشد که مصریان پشته‌ای شیب‌دار و محصور از آجر و خاک و ماسه ساخته بودند که با افزایش ارتفاع هرم، این پشته نیز بلندتر می‌شده است. بلوک‌های سنگی نیز با استفاده از ابزارهای مخصوص مثل سورتمه‌های حمل و نقل، غلتک‌ها و اهرم‌ها به بالای سطح شیب‌دار منتقل می‌شدند.

طبق گفته‌های هرودوت مورخ یونانی، ساخت بزرگ‌ترین هرم، بیست سال طول کشیده و صدهزار نفر برای ساخت آن کار می‌کردند.

مجسمه ابوالهول

در جنوب هرم بزرگ جیزه، مجسمه‌ی ابوالهول یا اسفینکس (Sphinx) قرار دارد که صورتی شبیه به انسان و بدنی شبیه به یک شیر خوابیده دارد. طول این مجسمه 73 متر و ارتفاع آن 20 متر است.

در سال 1925، کاوش‌هایی در این منطقه انجام شد که منجر به کشف پناهگاهی شد. این اتاق دیوارکشی شده در واقع آرامگاه ملکه حتپ‌حرس (Hetepheres) مادر خوفو سازنده‌ی هرم بزرگ جیزه بوده است. در این اتاق، تابوت خالی ملکه، مبلمان و زیورآلاتی متعلق به ملکه یافت شد که نشان از توانایی‌های فنی و هنری مصریان در صنایع دستی در دودمان چهارم مصر است.

صندلی شخصی حتپ‌حرس یکم، موزه مصر، قاهره<\/h5>

صندلی روان حتپ‌حرس، موزه‌ی هنرهای زیبا، بوستون

تخت ملکه حتپ‌حرس، موزه‌ی هنرهای زیبا، بوستون<\/h5>

در اطراف این سه هرم، آرامگاهی به نام مصطبه وجود دارد. مصطبه‌ها آرامگاه‌هایی در مصر باستان و در واقع ساختمان‌هایی با سقف صاف و دیوارهای شیب‌دار بودند که از آن‌ها برای دفن مقامات رسمی یا اعضای خانواده‌ی سلطنتی استفاده می‌شده. در کنار مصطبه‌ی اصلی که متعلق به دودمان چهارم بوده، مصطبه‌های متعددی مربوط به دودمان‌های پنجم و ششم نیز یافت شده است.

در اواخر دهه‌ی 1980 و 90 ، کاوش‌های انجام شده در اطراف این منطقه منجر به یافتن اماکنی متعلق به کارگران شد. اماکنی از جمله نانوایی، انواع انباری‌ها، محل ذخیره‌سازی، کارگاه‌ها و مقبره‌های کوچک و بزرگ متعلق به کارگران و هنرمندانی که بر روی ساخت اهرام کار می‌کردند. به نظر می‌رسد که قدمت این آثار به دودمان چهارم مصر باز می‌گردد. مقبره‌های یافت شده، انواع متفاوتی دارند. از گنبدهای ساده ساخته شده با آجرهای گلی گرفته تا مقبره‌های سنگی که استادانه طراحی شده‌اند. مجسمه‌های کوچکی نیز در بعضی از این بناها یافت شده‌اند. هیروگلیف‌های حک شده بر دیوار این مقبره‌ها، هویت صاحب مقبره را مشخص می‌کند.

هرم بزرگ جیزه حتی در قرن نوزدهم نیز بلندترین بنای ساخته شده در دنیا بود. این بنای 4500 ساله، یکی از مشهورترین عجایب هفتگانه‌ی دنیای باستان است که هنوز پابرجا باقی‌مانده است. این بنا یکی از عظیم‌ترین سازه‌های موجود در کره‌ی زمین است.

ظاهر اولیه‌ی اهرام مصر با آنچه امروزه می‌بینیم متفاوت است. پوشش بیرونی هرم‌ها که از سنگ آهک سفید و صیقلی تشکیل شده امروزه دیگر وجود ندارد. بر فراز هر سازه یک سنگ نیز وجود داشته که امروزه از بین رفته است. طبق منابع مختلف این سنگ‌ها دارای پوششی از طلا بوده‌اند.

 

حقایقی جالب درباره‌ی اهرام مصر

هرم خوفو که با عنوان هرم بزرگ جیزه نیز شناخته می‌شود، بزرگ‌ترین و قدیمی‌ترین هرم در میان اهرام این مجموعه است. باستان‌شناسان معتقد هستند که این بنا برای مدت 3800 سال، بلندترین سازه‌ی روی زمین بوده است.

مجسمه‌ی ابوالهول که در دوران خفرع ساخته شده، یک موجود افسانه‌ای است که آثاری از آن در معماری مصری، یونانی و حتی آسیای جنوبی نیز دیده شده است.

اهرام خفرع و منقرع از هرم خوفو کوچک‌تر هستند و طراحی ساده‌تری دارند. این هرم‌ها با سنگ آهک سفید پوشیده شده بودند که امروزه اثری از آنها باقی نمانده است.

بسیاری از مورخان معتقد هستند که برخلاف تصور رایج، اهرام مصر توسط گروه‌های بزرگی از برده‌ها و زندانیان ساخته نشده است. باستان‌شناسان حدس می‌زنند که مصریان برای این کار به خدمت گرفته شده بودند و حقوق دریافت می‌کردند و تخمین می‌زنند که کارگرها می‌بایست در هر دو دقیقه و نیم یک بلوک 2.5 تا 15 تنی را برای ساخت هرم آماده می‌کردند تا هرم خوفو در مدت 30 سال تکمیل شود.

به گفته‌ی مورخان، این اهرام برای دفن کردن بدن پادشاه، پس از مرگ ساخته شده‌اند. این هرم‌ها درای تونل‌های زیرزمینی و اتاق‌هایی شامل طلا و اشیایی هستند که مصریان معتقد بودند در زندگی پس از مرگ به کارشان می‌آید.

تخمین زده می‌شود که هرم بزرگ جیزه از 2,300,000 بلوک سنگی ساخته شده که هرکدام بین 2 تا 30 تن وزن دارند. حتی وزن برخی از آنها به بالای 50 تن نیز می‌رسد.

هرم‌های خوفو، خفرع و منقرع، کاملاً هم راستا با ستاره‌های درخشان صورت‌فلکی شکارچی قرار دارند.

قاعده‌ی هرم بزرگ، مساحتی معادل 55 هزار مترمربع را می‌پوشاند و هر وجه آن بیش از 20 هزار مترمربع مساحت دارد.

دمای هوای داخل هرم، ثابت و برابر با میانگین دمای زمین یعنی 20 درجه‌ی سلسیوس است.

پوشش بیرونی هرم از 144 هزار سنگ پوششی جلا داده شده و کاملا صاف با دقت یک صدم اینچ تشکیل شده بوده که در حدود 100 اینچ ضخامت و هر کدام 15 تن وزن داشته است.

سنگ بنای این هرم‌ها ساختار گوی و کاسه دارند. به این ترتیب می‌توانند در برابر انبساط‌های حرارتی و زلزله‌ها، مقاومت کنند.

ملات به کار رفته در ساخت این هرم‌ها از یک منبع ناشناخته است! این ماده بررسی شده و ترکیب شیمیایی آن شناخته شده است اما قابل بازتولید نیست. این ماده از سنگ محکم‌تر است و هنوز هم محکم و پابرجا باقی مانده است.

همان‌طور که پیش از این نیز گفتیم، سطح خارجی این هرم‌ها با سنگ آهک جلا داده شده و صیقلی پوشیده شده بودند که نور خورشید را منعکس می‌کردند. این انعکاس نور سبب می‌شده که این هرم‌ها چون تکه‌ای جواهر به نظر برسند. در واقع این هرم‌ها چون آینه‌های بزرگی طراحی شده بودند که نور خورشید را باز می‌تاباندند از این رو مصریان هرم بزرگ جیزه را Ikhet به معنی (نور باشکوه) می‌نامیدند.

نصف‌النهاری که از هرم خئوپس می‌گذرد، قاره‌ها و اقیانوس‌ها را دقیقاً به دو قسمت مساوی تقسیم می‌کند.

وزن کلی این هرم در حدود 5,955,000 پیش‌بینی می‌شود که اگر این مقدار را در عدد یک میلیارد ضرب کنیم تقریباً برابر با جرم زمین می‌شود.

تابوت گرانیتی فرعون بسیار بزرگ‌تر از آن بوده که از گذرگاه‌های در نظر گرفته شده داخل هرم عبور داده شده باشد. به نظر می‌رسد که این تابوت در حین ساخت، داخل هرم قرار گرفته است.

هرم بزرگ جیزه طوری جهت‌بندی شده است که موقعیت خاص ستاره‌ها را در حدود 3000 سال پیش نشان می‌دهد. راهروی رو به پایین، به ستاره‌ی ثعبان (Alpha Draconis) اشاره می‌کرده که در حدود 3000 سال پیش، ستاره‌ی قطبی بوده است.

راهروی جنوبی در اتاق پادشاه به ستاره‌ی نطاق در صورت فلکی شکارچی اشاره می‌کرده است.