نگاهی به نظریه های علمی هاوکینگ :
زمینه پژوهشی اصلی وی کیهان شناسی و گرانش کوانتومی است . « علاقه مندان به آرا و نظریه های علمی هاوکینگ به نشانی
http:www.hawking.org.uk مراجعه کنند . »
او سالهاست که روی نظریه های مربوط به یکی از مرموزترین اجرام عالم یعنی سیاهچاله ها کار می کند و در عین حال سعی می کند پیچیده ترین مفهوم های جهان را با زبانی ساده برای مردم بیان کند . از جمله مهمترین کارهای وی در این زمینه نگارش کتاب « تاریخچه مختصر زمان » است . از دیگر دستاورد های وی مقاله ای است که رابطه سیاه چاله ها و قوانین ترمودینامیک می پردازد .
استیفن هم اکنون 65 سالگی خود را جشن می گیرد و همچنان پیشتاز و رو به آینده است . او نمادی از زندگی بشری است . استیفن در زمینه های اجتماعی و سیاسی نیز بی تفاوت نیست . او چندی پیش در تظاهراتی که در لندن علیه سیاست های تجاوز طلبانه امریکا و انگلیس و دخالت نظامی آنها در عراق برپا شده بود ، شرکت کرد و به سخنرانی پرداخت .
او به رغم مشکلاتش که به تنهایی می تواند انسان های بسیاری را نا امید کند و از پای درآورد، در سودای حل معماها و راز های جهان هستی است . او می گوید : « ما در حال به زندگی روزمره خود ادامه می دهیم که تقریباً هیچ درکی نسبت به جهان نداریم ، چندان درباره دستگاهی که آفتاب را به وجود می آورد تا حیات امکان پذیر شود ، گرانشی که ما را به زمین چسپانده است ، که در صورت نبودنش در فضا معلق می مانیم یا اتم هایی که از آن ساخته شده ایم و اساساً به تمامیت آن وابسته ایم ، نمی اندیشیم .
جز کودکان « که نمی دانند که نباید پرسش های مهم را بپرسند » تعداد بس اندکی از ما وقت چندانی را در این اندیشه می گذرانیم که چرا طبیعت به این صورت است ، آیا زمان روزی به عقب برمیگردد و معلول از علت پیشی می گیرد ؟ آیا حد نهایی برای میزان دانش و دانستگی آدمی وجود دارد ؟ حتی کودکانی هستند « و من برخی از آنها را دیده ام » که میخواهند بدانند سیاهچاله چه شکلی است ، کوچکترین جزء ماده چیست ، چرا ما گذشته را به یاد می آوریم ولی آینده را نه ، چگونه است که اگر در ابتدا آشوب وجود داشت، ظاهراً امروز نظم حاکم است و اصلا چرا جهان هستی وجود دارد ؟ »
( برای مطالعه بیشتر به کتاب « جهان استیفن هاوکینگ » نوشته جان بازلو، ترجمه ، حبیب الله دادفرما، ... مراجعه کنید )
ولی آیا رازی بزرگتر از زندگی انسان ها و امید به زندگی و آینده بشری وجود دارد ؟
منبع : روزنامه هم میهن .
کلمات کلیدی:
کلمات کلیدی:
نامرئی کردن اجسام!!!
یک محقق ایرانی در دانشگاه پنسیلوانیا به کمک یکی از همکارانش ، نشان داده است که می توان با استفاده از پرتوهای پلاسمایی اجسام را نامریی کرد.
ایده نامریی کردن اجسام تا چندی پیش تنها در سطح داستانهای تخیلی علمی نظیر «مرد نامریی» ، «چ جی ولز» مطرح بود اما «نادر انقطاع» و «آندرآ آلو» از دانشگاه پنسیلوانیا شیوه ای را پیشنهاد کرده اند که با استفاده از آن می توان با فناوریهای موجود، اجسام را تا حد زیادی غیر قابل رویت ساخت .
به اعتقاد فیزیکدان این روش کاربردهای متعددی در فناوری های نظامی مربوط به مخفی کردن و استتار اجسام خواهد داشت . در گذشته گروههایی از فیزیکدانان کوشیده بودند با روش موسوم به «روش آفتاب پرست» به استتار اشیا و اجسام دست یابند.
محققان دانشگاه توکیو نیز بر روی نوعی پارچه تحقیق می کنند که بر همین مبنا عمل استتار را انجام می دهد: در داخل این پارچه دانه هایی نظیر رشته تسبیح کار گذارده شده که می تواند صحنه ای را که برروی آن تابانده می شود منعکس سازد و جسمی را که این پارچه بر آن پوشانده شده نظیر بدن آفتاب پرست به رنگ محیط درآورد و به این ترتیب آن را نامریی سازد.
محقق ایرانی و همکارش با انجام محاسباتی نشان داده اند اجسام کروی یا استوانه ای که با این قبیل سپرها پوشیده شوند، عملا نور بسیار کمی از خود بازمی تابند. در عمل زمانی که این اجسام در معرض نور مریی قرار داده می شوند، نوری که از آنها به چشم می رسد آنقدر اندک است که عملا دیده نمی شوند.
یک محدودیت این فناوری آن است که هر سپر مخصوص تنها برای یک طول موج خاص کار می کند و به عنوان مثال جسمی که در زیر نور قرمز غیرقابل رویت شده اگر تحت پرتوهای به رنگ سبز یا آبی قرار گیرد قابل مشاهده خواهد بود. نکته دیگر آنکه سپر نامریی کننده زمانی عمل می کند که طول موج با تابیده شده نزدیک ابعاد خود جسم باشد. به این ترتیب در مورد نور مریی، از این سپر تنها برای مخفی کردن اجسام میکروسکوپی می توان استفاده به عمل آورد. اجسام بزرگتر تنها هنگامی از دید پنهان می شوند که پرتوهای با طول موج بلندتر به آنها تابیده شود. بنابراین با این فناوری نمی توان افراد یا خودروها را نامریی کرد.
اما انقطاع معتقد است که از این فناوری می توان در زمینه های دیگر نظیر تولید موادی که از برق زدن و درخشش اجسام جلوگیری می کنند استفاده به عمل آورد. این سپرها همچنین می توانند مانع از تاثیر نامطلوب نوری شوند که از اجسام ریز پراکنده می شود و به این ترتیب می توانند بازده میکروسکوپها را افزایش دهند. یک کاربرد دیگر این روش نامریی کردن ماهواره ها در فضا است.
گروه فناوری-منتظرالقائم
کلمات کلیدی:
